اثربخشی معنویت‌ درمانی گروهی بر کیفیت خواب و استحکام روانی سالمندان شهر خرم آباد

مقدمه: در سال‍های اخیر نقش کیفیت خواب کاهش‍یافته و استحکام روانی آسیب‍دیده در سالمندان مورد توجه قرار گرفته است. همچنین معنویت درمانی به عنوان یکی از مداخلات مؤثر در درمان مشکلات سالمندان توجه محققان را به خود جلب کرده است؛ از این رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین معنویت درمانی گروهی بر کیفیت خواب و استحکام روانی سالمندان شهر خرم آباد انجام شد. روش: این پژوهش شبه­آزمایشی از نوع پیش‍آزمون - پس­آزمون با گروه گواه می‍باشد. جامعه آماری این پژوهش دربرگیرنده کلیه سالمندان مراکز روزانه نگهداری از سالمندان شهر خرم آباد در سال 1396 می‍باشد که در این میان تعداد 30 سالمند با استفاده از روش نمونه‍گیری دردسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و  به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه (15 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. گروه‌ها پرسشنامه‍های کیفیت خواب پیترزبورگ (1989) و استحکام روانی (2002) را به عنوان پیش‌آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند. 8 جلسه یک ساعته آموزش معنویت درمانی گروهی در گروه‌ آزمایش اجراء شد. در پایان، داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‍متغیره در نرم‌افزار SPSS.23 تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که معنویت­ درمانی بر بهبود کیفیت خواب و استحکام روانی سالمندان تأثیر معناداری دارد (001/0p= ). نتیجه­ گیری: با توجه به اینکه آموزش معنویت درمانی گروهی بر بهبود کیفیت خواب و افزایش استحکام روانی سالمندان تاثیر دارد، از این رو، این روش درمانی به عنوان مداخله‍ای موثر در ارتقای مشکلات روانشناختی سالمندان به خصوص کیفیت خواب و استحکام روانی در مراکز سالمندی توصیه می‍شود.